Afgelopen juli kwam de politie een hondje naar het dierenasiel brengen waarvan het baasje was overleden.
Meteen was duidelijk dat het om een ouder hondje ging, hij had zelfs nog een tattoo in zijn oor. Na enig speurwerk, bleek hij Bintie te heten en al 15 jaar oud te zijn! Wat een klap voor die hond, al 15 jaar lang bij dezelfde baas en nu in het asiel… De asieldierenarts heeft hem nagekeken en constateerde dat hij nog hartstikke gezond is, op zijn verrotte gebit na.
Na de gebitsbehandeling zou hij dus plaatsbaar zijn. Wat een zielig lief opaatje, iedereen had inmiddels wel een zwak voor hem.
Ik heb hem in opvang genomen, dit ouwetje hoeft ´s avonds niet in de kennel te blijven. Thuis bleek Bintie helemaal niet het zielige opaatje te zijn, zoals hij zich in het asiel voordeed. Nee, meneer was na een uurtje wel gewend, had alles even gemarkeerd en als ik er wat van zei kon ik een grom met een opgetrokken lip krijgen. Oh wat heb ik gelachen als hij dan overdag in het asiel weer een compleet andere hond werd. Na een dag of wat begreep hij wel dat dat markeren niet de bedoeling was, en met mijn andere honden ging hij heel lief om.
Helaas was er niet echt belangstelling voor hem. Mensen willen niet snel weer afscheid moeten nemen van een hond. En als je een hond van 15 jaar adopteert is die kans natuurlijk veel groter dan wanneer je een hond van een jaar of 4 adopteert. Dan is Bintie ook nog eens een hond met pit, en heeft toch echt wel een baas met hondenervaring nodig.
Begin augustus, de eerste kijkers voor Bintie komen, en na het hele verhaal gedaan te hebben zien ze het zitten! Mensen die denken, misschien moeten we wel snel weer afscheid nemen, maar het hondje verdient een fijn thuis. Echt geweldig vind ik dat!
Inmiddels woont hij daar 3 maanden, gaat mee naar kantoor, gaat mee naar het huisje in Frankrijk, gaat elke 1,5 uur buiten een plasje doen.
Vandaag kwam hij even langs in het asiel voor een opfrisbeurt. De haren voor zijn ogen weer weggeknipt en weer even lekker gewassen. Super om hem weer te zien en zijn verhalen te horen.
En super dat er mensen zijn die een hondje van 15 jaar adopteren!
Op de foto zit Bintie in de TGV richting zijn huis in Frankrijk 🙂