Dit is Bobby. Hij is vorig jaar als gevonden hondje in het dierenasiel gekomen. Zwaar verwaarloosd, onder de klitten, zijn oog zag er niet al te best uit en zijn huid ook niet.
Als er een hond met een huidprobleem in het asiel komt, is het altijd een heel gedoe om erachter te komen wat precies de oorzaak is en wat er nodig is om van het probleem af te komen.
Als je met voer gaat experimenteren, moet je ruim 6 weken hetzelfde blijven geven, heel consequent zijn door geen snoepjes te geven (belonen met hetzelfde voer), en dan pas kan je voorzichtig zeggen of de huid van de hond het goed doet op dat voer.
Bobby had zo’n ontzettende jeuk en het zag er naar uit dat dit wel een lang proces zou gaan worden. Huidproblemen gaan vaak ook gepaard met oorontsteking dus die moesten ook dagelijks schoongemaakt en gezalfd worden.
Bobby is in opvang gegaan bij mijn collega, om hem goed in de gaten te kunnen houden en hem de lange asielzit te besparen.
Een ander voordeel van opvang is dat als het dan zover is dat hij mag worden herplaatst, we een stuk meer informatie hebben over hoe hij in huis is.
Aan zijn ene oog bleek Bobby glaucoom te hebben, en om hem de pijn te besparen is deze verwijderd door de dierenarts.
Dat oog was al zo lang zo slecht dat hij er eigenlijk al niets meer mee kon zien, hij was al gewend om met 1 oog de wereld te verkennen.
Na maandenlang intensieve verzorging waren zijn oren weer schoon en met het hypoallergene voer dat hij kreeg was zijn jeukende huid ook verleden tijd.
Tijd om voor hem een permanent nieuw thuis te zoeken, en dat is gelukkig gelukt.
Na zoveel maanden zorg, kun je je voorstellen dat je erg gesteld raakt op zo’n hondje.
Superleuk vinden we het dan ook dat Bobby en zijn baasjes nog steeds zo nu en dan even een bezoekje brengen aan het dierenasiel, om Bobby’s haar te laten knippen.
Leuk om zijn verhalen te horen, het gaat heel goed met hem en zijn baasjes zijn heel blij met hem. Hij heeft het goed getroffen!
Tot de volgende keer jongen, de hypoallergene shampoo staat klaar 🙂
