Iedereen kan zich hondentrimmer noemen en in zijn schuur een eigen trimsalon beginnen. Het beroep hondentrimmer is geen beschermd beroep.
Let u daarom altijd even op voordat u uw hond naar een trimsalon brengt of het een trimsalon met gediplomeerde werknemers is, zodat de vacht van uw hond op de juiste wijze wordt behandeld.
Marcus, de kruising Keeshond op de foto is helaas naar een trimsalon geweest, waar niemand in het bezit was van een hondentrimdiploma. Een Keeshond heeft een vacht met veel onderwol, en is een vacht die ontwold moet worden. Ga je zo’n soort vacht knippen of scheren, dan beschadig je het haar en als het haar teruggroeit heeft het een compleet andere structuur, waarmee het zijn functie verliest, hij er minder mooi uitziet en door de andere structuur gaat het haar nog veel sneller klitten.
Marcus is geschoren vanwege klitten. Mijn ervaring met zulk soort vachten is dat je een heel eind komt met een goede wasbeurt met hondenconditioner, een krachtige föhn- en blaassessie, en een antiklitspray om alles uit te kammen. Door het föhnen en waterblazen gaat de wol al losser zitten en kan het makkelijker uitgekamd worden.
Dat is wat ik vandaag ook gedaan heb met Marcus, in zijn nek en broek zaten nog wat klitten, die de vorige trimmer vergeten was.
Op zijn borst kan je zien dat hij nog behoorlijk kaal is.

Maar, ik heb speciaal voor deze foto gekozen omdat deze leuke jongen tijdelijk in het Dierenasiel Utrecht woont en hard op zoek is naar een nieuw huis!

Dus wilt u behalve zijn vachtverzorging nog meer weten over Marcus kijk dan even op de website: Dierenasiel Utrecht

(Bijna) alle gediplomeerde trimsalons vindt u op de website van de ABHB: abhb.nl
Algemene Belangenvereniging voor het Hondentoiletteer Bedrijf.

Dit is Vida een Engelse Springer Spaniel. Bij dit ras (en soortgelijke rassen) zie je vaak dat na castratie/sterilisatie de vacht ‘ontploft’. Er verschijnt dof pluizig haar op plekken waar het haar normaal glad hoort te liggen.
Dit dode pluizige haar wordt er met de hand uit geplukt.
Op de foto’s rechts heb ik even ingezoomd op Vida’s schouder zodat je goed het verschil kan zien. Na het plukken van al dit pluizige haar is Vida nog gewassen en verder in model geeffileerd.
U begrijpt het al, de bovenste foto’s zijn van voor de behandeling en de foto’s onder zijn na de trimbehandeling.
Fijn weekend!

Graag wil ik u laten weten dat de trimsalon 4 t/m 20 januari gesloten is.
Samen met 5 vriendinnen, die ik in het dierenasiel ontmoet heb, ga ik me die twee weken inzetten in een dierenasiel in Thailand, Soi Dog Foundation.
In het Utrechts asiel hebben we nu nog geen 10 honden zitten, bij Soi Dog zitten er meer dan 700. Genoeg te doen dus. De hondencultuur is daar heel anders dan in ons land.
Soi Dog helpt de dakloze, verwaarloosde en mishandelde honden en katten van Thailand en zet zich in voor het beëindigen van de illegale hondenvleeshandel in de regio. Veel honden en katten komen van de straat, soms met ernstige wonden of ziektes. Ze worden door Soi Dog opgevangen en verzorgd en krijgen de kans te herstellen.
Ik zal regelmatig een update plaatsen op mijn facebookpagina.

Vanaf 21 januari ben ik weer aan het werk in Utrecht.
Deze week ben ik nog t/m zaterdag 2 januari aan het werk.

Bedankt voor uw bezoek het afgelopen jaar, goede jaarwisseling, en tot ziens in 2016!

Met vriendelijke groet, Emma Uffing

Afgelopen juli kwam de politie een hondje naar het dierenasiel brengen waarvan het baasje was overleden.
Meteen was duidelijk dat het om een ouder hondje ging, hij had zelfs nog een tattoo in zijn oor. Na enig speurwerk, bleek hij Bintie te heten en al 15 jaar oud te zijn! Wat een klap voor die hond, al 15 jaar lang bij dezelfde baas en nu in het asiel… De asieldierenarts heeft hem nagekeken en constateerde dat hij nog hartstikke gezond is, op zijn verrotte gebit na.
Na de gebitsbehandeling zou hij dus plaatsbaar zijn. Wat een zielig lief opaatje, iedereen had inmiddels wel een zwak voor hem.
Ik heb hem in opvang genomen, dit ouwetje hoeft ´s avonds niet in de kennel te blijven. Thuis bleek Bintie helemaal niet het zielige opaatje te zijn, zoals hij zich in het asiel voordeed. Nee, meneer was na een uurtje wel gewend, had alles even gemarkeerd en als ik er wat van zei kon ik een grom met een opgetrokken lip krijgen. Oh wat heb ik gelachen als hij dan overdag in het asiel weer een compleet andere hond werd. Na een dag of wat begreep hij wel dat dat markeren niet de bedoeling was, en met mijn andere honden ging hij heel lief om.
Helaas was er niet echt belangstelling voor hem. Mensen willen niet snel weer afscheid moeten nemen van een hond. En als je een hond van 15 jaar adopteert is die kans natuurlijk veel groter dan wanneer je een hond van een jaar of 4 adopteert. Dan is Bintie ook nog eens een hond met pit, en heeft toch echt wel een baas met hondenervaring nodig.
Begin augustus, de eerste kijkers voor Bintie komen, en na het hele verhaal gedaan te hebben zien ze het zitten! Mensen die denken, misschien moeten we wel snel weer afscheid nemen, maar het hondje verdient een fijn thuis. Echt geweldig vind ik dat!
Inmiddels woont hij daar 3 maanden, gaat mee naar kantoor, gaat mee naar het huisje in Frankrijk, gaat elke 1,5 uur buiten een plasje doen.
Vandaag kwam hij even langs in het asiel voor een opfrisbeurt. De haren voor zijn ogen weer weggeknipt en weer even lekker gewassen. Super om hem weer te zien en zijn verhalen te horen.
En super dat er mensen zijn die een hondje van 15 jaar adopteren!
Op de foto zit Bintie in de TGV richting zijn huis in Frankrijk 🙂

Zo, dat was me een verhuizing. Het afgelopen weekend was druk, met sjouwen, heen en weer rijden, opruimen en alles opnieuw installeren. Ik denk dat ik nu wel weer een beetje gesetteld ben. Deze week ook weer eens gewerkt in de dagelijkse asiel dierverzorging, leuk om al die leuke lieve asieldieren te verzorgen.